Rozdział XVII

*** z perspektywy Sary

-No normalnie!- krzyczała Carol- przecież nie raz to robiliśmy…

-O bosz… Nie wiecie, co to są prezerwatywy, tabletki antykoncepcyjne..?- zapytałam z wielkim szokiem

-Jeny.. wiemy!

-No dobra.. Nie ważne.. Idziemy do centrum handlowego. Rusz tyłek.. Zrobimy jakieś zakupy i pójdziemy do apteki po test, ok.?

            Przebrałam się i razem wyszłyśmy z pokoju. Wpadłyśmy jeszcze do chłopaków. Może i Harry nie był zadowolony, że musiał mnie wcześniej zostawić, ale teraz wyglądało na to, że dobrze się bawił z Niall’em. Grali w Fifę. Powiadomiłyśmy ich, że wychodzimy i poszłyśmy do centrum.

            Wróciłyśmy 2 godziny później. Weszłyśmy do mojego pokoju. Harry dalej był u Niall’a. Carol poszła do łazienki i zrobiła test. Wyszedł pozytywny.

-Powiesz Niall’owi?- zapytałam

-Hmm.. jeszcze się wstrzymam- odpowiedziała z uśmiechem

            Poszła do swojego pokoju, a po chwili do mnie wrócił Harry.

-A mieliśmy ten dzień spędzić tylko razem…- powiedział smutno i poszedł do łazienki

            Po chwili wrócił z testem ciążowym w ręce. Fuck. Carol go nie wzięła?

-Jesteś w ciąży?

-Harry, jaa..

-Z tym Will’em? Bo przecież nie ze mną.. Ale wiesz.. Nie bój się.. Ja nie jestem zły.

-Harry- próbowałam przerwać jego monolog

-I wiesz, że ja cię kocham i nie zostawię cię..

-Harry..

-Wszystko będzie ok. Nie martw się, przecież ja..

-Harry do cholery!- wrzasnęłam

-Co?- powiedział z przestraszoną miną

-To nie mój test!

-Niee?- zapytał z niedowierzaniem

-Nie, to test Carol- i właśnie wtedy, gdy to mówiłam do pokoju wszedł Niall

*** z perspektywy Niall’a

-Nie, to test Carol- powiedziała Sara.

            Na mojej twarzy pojawiło się zdumienie. Od razu zapytałem, o co chodzi. Sara nie wiedziała, co powiedzieć. W końcu oznajmiła mi, że Carol jest w ciąży. Patrzyłem na nią zszokowany. Podeszła do mnie i uściskała mnie mocno. Powiedziała tylko: „będziesz tatusiem”.

            Wyszedłem z ich pokoju. Szedłem powoli do pokoju. Kompletnie zapomniałem, że miałem zanieś Harry’emu płytę. Nagle Carol wyskoczyła z pokoju i powiedziała:

-O, Niall. Chodźmy coś zjeść, bo jestem potwornie głodna- mówiła normalnym, pogodnym tonem, jak gdyby nigdy nic.

            Stałem przed nią i patrzyłem na nią, ale czułem się tak jakbym patrzył, przez mgłę.

-Nial.. Coś nie tak?- zapytała

-Dlaczego?- szepnąłem sobie pod nosem, myśląc dlaczego dowiaduję się takich rzeczy od przyjaciół.

-Co dlaczego? –zapytała

            Ocknąłem się i zapytałem ją, czemu mi o tym nie powiedziała. Wtedy zaczęła płakać. Powiedziała, że nie wiedziała jak zareaguję. W końcu jesteśmy młodzi, ona ma 18, a ja 19 lat. Przytuliłem ją i opowiedziałem, że się cieszę i, ze wszystko będzie dobrze. A moja reakcja była taka, dlatego że nie dowiedziałem się tego od niej.

Stwierdziliśmy, że zamówimy coś do pokoju i tam zostaniemy. Musieliśmy o tym poważnie porozmawiać.

*** z perspektywy Ann

            Obudziła się rano w ramionach Zayn’a. Cudowna noc. Dawniej była tylko jego fanką, której nie znał, a teraz? No właśnie.. Kim ja dla niego jestem?

            Zayn w końcu też się obudził i powiedział:

-Cześć słońce. Co chcesz dziś robić.

-Zayn, kim ja dla ciebie jestem?- zapytałam- to pytanie dręczy mnie odkąd się obudziłam.

-Hmm.. Nie wiem.. Ja.. Ty mi się podobasz.. Ja cię chyba kocham.- usiadł na łóżku, więc ja też usiadłam- Tylko, ze ja nie chcę, żeby to było tak jak z moją poprzednią dziewczyną

-A jak było?- zapytałam

Wszystko mi opowiedział. Jak miała na imię, ile ze sobą byli i co się wydarzyło. Powiedziałam mu, że ja też nie chcę, żeby tak było i wyszłam z pokoju. Poszłam do siebie. Po chwili usłyszałam pukanie do drzwi.

-Może jednak spróbujemy?- w drzwiach stał uśmiechnięty Zayn

            Pocałowałam go mocno i wciągnęłam do pokoju.

_______
Bez komentarza
Dedyk dla piąteczki, która była ze mną w Wawie. Wszyscy wyglądali lepiej, macie racje! xD
5 komentarzy=rozdział ;)